Αυτοάνοση Θρομβοπενική Πορφύρα (ITP)

Η θεραπεία γενικά συνιστάται μόνο όταν υπάρχει αιμορραγία (συχνά αιμορραγία από το στόμα ή τη μύτη), ή διάχυτο αιμορραγικό εξάνθημα. Αυτό αξιολογείται πάντα σε ατομική βάση. Η διαθέσιμη θεραπεία παροδικά αυξάνει τον αριθμό των αιμοπεταλίων ΑΛΛΑ δεν αλλάζει την υποκείμενη πάθηση που στους ενήλικες πυροδοτεί την ITP.

Οι πιο κοινές θεραπείες είναι:

Πρεδνιζολόνη 

Είναι ένα στεροειδές φάρμακο που δρα ‘’επιβραδύνοντας’’ το ανοσοποιητικό σύστημα. Η θεραπεία ενηλίκων ασθενών διαρκεί συχνά μερικές εβδομάδες. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν αυξημένη όρεξη, διαταραχές ύπνου, και ευερεθιστότητα. Εάν η πρεδνιζολόνη χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα (πολλές εβδομάδες κάθε φορά), μπορεί να εμφανιστεί οστεόλυση.

IVIG

Είναι ένα προϊόν αίματος που αποτελείται από συμπυκνωμένα αντισώματα (γ σφαιρίνες) που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς. Η IVIG χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση που διαρκεί μερικές ώρες. Οι ασθενείς αυτοί χρήζουν εισαγωγής στο νοσοκομείο για να συμβεί αυτό, και οι ανεπιθύμητες ενέργειες αν και ασυνήθιστες περιλαμβάνουν συμπτώματα «γρίπης» ή και πυρετό.

Σπληνεκτομή 

Ο σπλήνας είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και πιστεύεται ότι είναι το όργανο που εμπλέκεται στην «αφαίρεση» των αιμοπεταλίων από την κυκλοφορία του αίματος. Η σπληνεκτομή συνήθως γίνεται μόνο όταν οι παραπάνω θεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα και ο ασθενής εξακολουθεί να έχει μεγάλα προβλήματα με μώλωπες και αιμορραγία.