Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ)

Σχετικά με την Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία

Η ΟΛΛ είναι μια επιθετική, ταχέως αναπτυσσόμενη μορφή κακοήθειας του αίματος που μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία (αν και είναι πιο συχνή στα παιδιά). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 1.000 νέες περιπτώσεις ΟΛΛ διαγιγνώσκονται σε ενήλικες κάθε χρόνο.

Τι είναι η Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ);

Σε αυτή την ασθένεια, ο μυελός των οστών αρχίζει να παράγει ανεξέλεγκτα πάρα πολλά ανώριμα λεμφοκύτταρα, που ονομάζονται λεμφοβλάστες. Αυτά τα ανώμαλα κύτταρα δεν λειτουργούν σωστά και εμποδίζουν την παραγωγή άλλων τύπων υγιών κυττάρων του αίματος, όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια.

Τι είναι η Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ)

Αίτια/Παράγοντες Κινδύνου για την ΟΛΛ;

Η ακριβής αιτία της Οξείας Λεμφοβλαστικής Λευχαιμίας παραμένει άγνωστη για τη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων. Επιπλέον, η έρευνα έχει δείξει ότι οι περισσότερες περιπτώσεις ΟΛΛ δεν είναι κληρονομικές. Ωστόσο, έχουν προσδιοριστεί ορισμένοι παράγοντες κινδύνου:

  • Οικογενειακό ιστορικό ΟΛΛ
  • Συγκεκριμένες γενετικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο Down
  • Λήψη χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας στο παρελθόν
  • Συγκεκριμένες ιογενείς λοιμώξεις, όπως ο ιός HTLV-1

Ποια είναι τα συμπτώματα της ΟΛΛ;

Η ΟΛΛ μπορεί να είναι πολύ επιθετική, εξαπλώνεται γρήγορα και προσβάλλει τους λεμφαδένες, το κεντρικό νευρικό σύστημα, το δέρμα, τον σπλήνα ή το μυελό των οστών και το αίμα. Τα περισσότερα από τα σημεία και τα συμπτώματα της ΟΛΛ προκαλούνται από έλλειψη φυσιολογικών αιμοποιητικών κυττάρων, η οποία συμβαίνει όταν τα λευχαιμικά κύτταρα υπερπληθαίνουν και καταπιέζουν τα υγιή κύτταρα στο μυελό των οστών. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Ανεξήγητη απώλεια βάρους ή μειωμένη όρεξη
  • Κόπωση, γενικευμένη αδυναμία
  • Συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη – πυρετός, ρίγη, εφίδρωση
  • Εύκολες μελανιές
  • Διογκωμένοι λεμφαδένες
  • Χλωμό δέρμα
  • Πονοκέφαλοι
  • Αίσθημα ζάλης
  • Δυσκολία στην αναπνοή
  • Λοιμώξεις που δεν υποχωρούν
  • Ματωμένα ούλα

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ΟΛΛ;

Σε αντίθεση με πολλές άλλες κακοήθειες, η ΟΛΛ δεν σχηματίζει γενικά όγκους. Γενικά, επηρεάζει τον μυελό των οστών και από τη στιγμή που διαγιγνώσκεται, έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλα όργανα. Επομένως, το ΟΛΛ δεν μπορεί να σταδιοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο όπως άλλοι καρκίνοι. Αντίθετα, η ΟΛΛ ταξινομείται κυρίως από τους τύπους των λεμφοκυττάρων που επηρεάζονται.

 

Η Β-ΟΛΛ επηρεάζει τα Β λεμφοκύτταρα, τα οποία παράγονται στο μυελό των οστών και ωριμάζουν εκεί. Τα Β λεμφοκύτταρα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανοσία και την παραγωγή αντισωμάτων. Αυτός ο τύπος ΟΛΛ είναι πιο συνηθισμένος καθώς περιλαμβάνει το 85% όλων των περιπτώσεων ΟΛΛ.

Η Τ-ΟΛΛ επηρεάζει τα Τ λεμφοκύτταρα, τα οποία παράγονται στο μυελό των οστών και ωριμάζουν στον θύμο αδένα, ο οποίος είναι μέρος του λεμφικού συστήματος. Τα Τ λεμφοκύτταρα εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στην κυτταρική ανοσία. Αυτός ο τύπος ΟΛΛ είναι λιγότερο κοινός, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 15% όλων των περιπτώσεων.

Διάγνωση ΟΛΛ

Roberts, et al.  J. Clin. Oncol. 2017, 35, 394–401.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν ειδικά τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου που να μπορούν να ανιχνεύσουν την ΟΛΛ σε πολύ πρώιμο στάδιο. Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια είναι σχετικά σπάνια στους ενήλικες, είναι σημαντικό να υποβληθούν οι ασθενείς σε μια ποικιλία εξειδικευμένων εξετάσεων για να τεθεί μια ακριβή, έγκαιρη και αξιόπιστη διάγνωση της ΟΛΛ και ο ακριβής υπότυπος της. Οι κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση περιλαμβάνουν:

 

Εξετάσεις αίματος

Οι εξετάσεις αίματος είναι γενικά το πρώτο βήμα για τη διάγνωση της λευχαιμίας. Αυτά περιλαμβάνουν τη λήψη Γενικής αίματος και ένα επίχρισμα αίματος (πλακάκι). Οι αλλαγές στην ποσότητα και την εμφάνιση διαφορετικών αιμοποιητικών κυττάρων μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση της λευχαιμίας. Τυπικά, οι ασθενείς με ΟΛΛ έχουν αφθονία λεμφοβλαστών (ανώριμα λευκά αιμοσφαίρια) και ανεπαρκή ποσότητα ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αιμοπεταλίων.

Βιοψία μυελού των οστών

Εάν τα αποτελέσματα της εξέτασης αίματος είναι ύποπτα, γίνεται βιοψία μυελού των οστών και αναρρόφηση για την αξιολόγηση του μυελού των οστών. Αυτό το τεστ μπορεί να διαγνώσει την ΟΛΛ με υψηλό επίπεδο ακρίβειας. Από την αναρρόφηση γίνονται κυτταρογενετικές και μοριακές αναλύσεις, καθώς και κυτταρομετρία ροής (ανοσοφαινότυπος).

Εργαστηριακές εξετάσεις

Πραγματοποιούνται πρόσθετες εργαστηριακές εξετάσεις για τον προσδιορισμό του συγκεκριμένου υπότυπου ΟΛΛ.

Οσφυονωτιαία παρακέντηση

Εκτελείται οσφυονωτιαία παρακέντηση για να διαπιστωθεί εάν η λευχαιμία έχει εξαπλωθεί ή όχι στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία

Μπορεί να πραγματοποιηθεί μαγνητική τομογραφία για να εκτιμηθεί εάν η ΟΛΛ έχει εξαπλωθεί στην περιοχή γύρω από τον εγκέφαλο. Επίσης μπορεί να πραγματοποιηθεί αξονική τομογραφία θώρακος και κοιλίας για να εκτιμηθεί συνολικότερα η κλινική εικόνα.

 

 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΛΕΜΦΟΒΛΑΣΤΙΚΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑΣ

Η θεραπεία της ΟΛΛ συνήθως περιλαμβάνει πολυφαρμακευτικά πρωτόκολλα, που αποτελούνται από διάφορες θεραπευτικές επιλογές. Η θεραπεία της ΟΛΛ είναι ατομική και προσαρμόζεται ανάλογα με το στάδιο της νόσου, την ηλικία και την κατάσταση υγείας του ασθενούς. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές για την ΟΛΛ περιλαμβάνουν:

Χημειοθεραπεία

Είναι η κύρια θεραπευτική προσέγγιση για την ΟΛΛ. Παρεμβαίνει στην ικανότητα των λευχαιμικών κυττάρων να πολλαπλασιάζονται και να αναπτύσσονται

Στοχευμένη Θεραπεία

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση και την επίθεση στα καρκινικά κύτταρα χωρίς να βλάψουν τα φυσιολογικά κύτταρα

Ακτινοθεραπεία

Χρησιμοποιεί υψηλής ενέργειας ακτίνες για να βλάψει ή να σκοτώσει τα λευχαιμικά κύτταρα και να συρρικνώσει τους όγκους

Μεταμόσχευση μυελού των οστών/βλαστικών κυττάρων

Όταν ο ασθενής πετύχει να βρεθεί σε ύφεση, η μεταμόσχευση μυελού εκτελείται για να του παράσχει ένα νέο ανοσοποιητικό σύστημα από έναν συγγενή ή μη συγγενή συμβατό δότη

Κυτταρική θεραπεία CAR-T

Είναι μία καινοτόμος μορφή ανοσοθεραπείας που προγραμματίζει το ανοσοποιητικό σύστημα να στοχεύει καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιώντας ειδικά τροποποιημένα Τ λεμφοκύτταρα.



Η διαχείριση της αναιμίας εξαρτάται αφενός από το είδος αυτής και αφετέρου από τη σοβαρότητά της. 

Η θεραπεία για το κάθε άτομο είναι εξατομικευμένη και σχεδιάζεται πάντα σε συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό. Συνήθως, περιλαμβάνει την τήρηση κατάλληλης διατροφής, τη λήψη ενός ή περισσοτέρων διατροφικών συμπληρωμάτων ή/και μεταγγίσεις αίματος σε ορισμένες περιπτώσεις. 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Διαταραχές Πήξης Του Αίματος

Γενική Αιματολογία

Γενική Αιματολογία

Αιματολογικές Κακοήθειες